จากปลาลูกทุ่งเป็น Green Metalic และ Blue Metalic

วันนี้กระผมลุงอ๋า ปากน้ำ ได้มีโอกาสมาเขียนเรื่องเล่าปลากัดสวยงามใน Aquarium Biz สักครั้ง  สำหรับท่าน           ที่ชื่นชอบปลากัดสวยงามทุกท่าน  ในวันนี้ผมอยากจะมาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับปลากัดป่าที่ได้พัฒนามาเป็นปลากัดสวยงามที่มีราคาค่อนข้างสูง  เท่าที่ผมจำความได้  เมื่อสิบกว่าปีก่อนที่ผมได้นำปลากัดป่ามหาชัยมาผสมกับปลากัดลูกหม้อสีเขียวที่เป็นสายกัด  ซึ่งในตอนนั้นเรียกมันว่าเขียวปลาตีน (เขียวปลาตีนนี้ไม่ใช่คำหยาบนะครับเพราะในสมัยนั้นเขาเรียกกันแบบนี้)  ในยุคก่อนนั้นผมเล่นปลาสายกัดอยู่เข้าบ่อนทุกอาทิตย์  เขียวปลาตีนนี้ หมายถึง ปลากัดที่มีสีเขียวเหมือนใบตองอ่อนออกสีด้านๆ แต่ไม่มีส่วนผสมของสีแดง  และ มันกัดได้เก่งมาก ในตอนนั้นผมได้ทำลูกสังกะสี หมายถึง เอาปลากัดป่ามหาชัยหรือปลากัดป่าอีสานมาผสมกับปลากัดลูกหม้อเพื่อที่จะให้ มันมีความว่องไวเวลาที่กัดกัน  พอ ลูกมันออกมาแล้วปรากฏว่ามันมีเขี้ยวที่คมแต่มันกัดไม่ทนเหมือนกับสายลูกหม้อ ของเก่า (ลูกสังกะสี หมายถึง ใช้ปลากัดป่ามาผสมกับปลากัดหม้อ)  แต่กลับได้ความสวยที่ใบหน้า  พอดีช่วงนั้นปลากัดสวยงามกำลังดังและมาแรง  ผมจึงมีความคิดว่าหากทำเป็นปลากัดสวยงามน่าจะเหมาะและมีราคามากกว่า  ผมจึงเริ่มพัฒนามา ในยุคนั้นผมเรียกมันว่า Mask  เนื่องจากมันมีเกล็ดเมทัลลิคเคลือบหน้าซึ่งได้พันธุกรรมมาจากปลากัดป่า ลักษณะจะเหมือนปลาใส่หน้ากาก  ซึ่งปลากัดลูกหม้อนั้นไม่มี  ในช่วงนั้นมีภาพยนตร์ฝรั่งอยู่เรื่องหนึ่งชื่อว่า The Mask หน้ากากเทวดา และเป็นที่มาของชื่อที่เรียกปลากัดตัวนี้แหละครับ  โดยต่อมาได้มีการพัฒนาจนเกล็ดเคลือบมิดหัวหรือมิดตัว เราเรียกว่า เขียวเมทัลลิค ซึ่งจะมีความแตกต่างจาก Mask   ถ้าหากเป็น Mask เกล็ดจะเคลือบเฉพาะหน้าเหลือร่องกลางตรงหัวไว้    หรือ หากเกล็ดนูนหน่อยและหัวผ่าหรือมีร่องหัวที่เคลือบไม่หมดและมีความสว่างของ เกล็ด เราจะเรียกมันว่าดราก้อนก็ได้ครับ (ดราก้อน หมายถึง ปลาที่มีลักษณะเป็นเกล็ดเหมือนมังกรในวรรณคดีจีนนั่นแหละครับ  จนต่อมาได้มีการพัฒนาเอาสีน้ำเงินของปลากัดลูกหม้อสายกัดหัวดำมาผสมเข้ากันอีกที   ตอนนี้แหละครับในหนึ่งครอกจะได้ทั้งปลากัดสีเขียว  ปลากัดสีน้ำเงิน และปลากัดสีเทา ในครอกเดียวกัน  ซึ่งในยุคแรกๆก็ยังไม่สวยพอ

ต่อมาได้ใช้ปลากัดสีขาวหรือไวท์แพล็ตตินั่มมาผสมเข้าไปอีกทีเพื่อเพิ่มความเงางามของเกล็ดและสีของปลาขึ้นไปอีก  

            จากการพัฒนาอย่างต่อเนื่องทำให้ได้สายพันธุ์ปลากัด Green Metalic และ Blue Metalic ที่สมบูรณ์มาจนถึงทุกวันนี้   ผม ว่าปลากัดสวยงามนั้นยังไปได้อีกไกลครับ ผมในนามของรองนายกสมาคมอนุรักษ์และพัฒนาปลากัดสยาม อยากให้คนรุ่นใหม่ช่วยกันอนุรักษ์ปลากัดลูกทุ่งหรือปลากัดป่าไว้ด้วยครับ  เพราะมันเป็นที่มาของปลากัดสวยงามหลายสายพันธุ์ที่เราได้เห็นในตลาดปลากัดสวยงามทั่วไปครับ  ถ้ามีคนเอาปลากัดหม้อเทลงในทุ่งนาหรือแหล่งที่ปลาป่าอยู่  ต่อไปเราคงไม่มีโอกาสได้เห็นปลากัดป่าหรือลูกทุ่งแท้อีกต่อไปหากเราไม่อนุรักษ์เอาไว้  ผมก็ขอฝากไว้ ณ ตรงนี้ด้วยนะครับ