COPPER DRAGON การพัฒนาต่อยอดสายพันธุ์ปลากัดสวยงาม

สวัสดีครับพี่น้องชาวไทย ทุก ท่านที่ติดตามอ่านคอลัมน์ของผมลุงอ๋า(ปากน้ำ) อากาศในช่วงนี้มีทั้งฝนทั้งแดดทั้งร้อน ขอให้ท่านผู้อ่านทุกท่านดูแลสุขภาพทั้งคนและปลาด้วยนะครับ  และในวันนี้ผมจะมาเล่าสิ่งที่ผมได้ลองทำและการพัฒนาปลากัดสวยงามของผม   โดยการพัฒนาต่อยอดปลากัดสีทองเพื่อที่จะได้อะไรที่แปลกใหม่ขึ้นมา  ทุกอย่างต้องลองต้องทำถึงจะได้รู้ได้เห็นและได้สัมผัสกับอะไรที่ใหม่ๆครับ

เริ่ม จากที่ผมได้นั่งมองปลากัดสีทองในบ้าน แล้วก็เกิดความคิดว่าปลากัดสีทองนี้ น่าจะเอาไปพัฒนาหรือต่อยอดเพื่อทำอะไรที่แปลกใหม่ๆขึ้นมาก็เป็นได้  เมื่อ เกิดความคิดนี้แล้วผมจึงไม่รีรออีกต่อไป ผมได้จับเอาปลากัดสีทองตัวเมียที่ผมมีอยู่นั้น มาผสมเข้ากับตัวผู้ออเรนดรากอนหรือสีส้มเกล็ดเงิน ซึ่งตัวผู้ตัวนี้มีลักษณะเกล็ดใหญ่เกล็ดหนาและสว่างเงางามมาก   ซึ่ง เป็นลักษณะพิเศษที่มีอยู่ในปลากัดประเภทดรากอนอยู่แล้ว และพ่อพันธุ์ออเรนดรากอนตัวนี้เป็นปลากัดหม้อฮาฟมูนที่มีเกล็ดใหญ่แต่ไม่ได้ สวยสมบูรณ์ เนื่องจากปลากัดที่ผมจะนำมาทำพ่อแม่พันธุ์ไม่จำเป็นต้องเป็นปลาที่สวย สมบูรณ์แบบ โดยผมจะหาเลือกพ่อแม่พันธุ์ที่ดูแล้วมีลักษณะพิเศษหรือบางครั้งเป็นปลาที่ คัดทิ้งแล้วด้วยซ้ำ เพราะเราต้องการให้ลูกปลากัดที่ได้มีลักษณะพิเศษบางอย่างจากพ่อแม่พันธุ์ออก มา พ่อพันธุ์ออเรยดรากอนตัวนี้มีปลายก้านหางแตกเกินจาก 8 จนหางกางเป็น Over Half  (Over Half คือ ปลากัดที่มีก้านปลายหางแตกมากกว่า 4 ก้านขึ้นไป และสามารถดีดกางได้มากกว่า 180 องศา )  ซึ่งผมได้เลือกตัวผู้ออเรนดรากอนนี้มาผสมเข้ากับตัวเมียสีทองครับ  โดยในความคิดผมตอนนั้น ผมอยากได้ลูกปลากัดสีทองที่มีเกล็ดหนาและใหญ่ หรือได้ปลากัดที่มีสีสันแปลกตามากขึ้น  และผลก็เป็นอย่างที่ทุกท่านเห็นในรูปครับ จากพ่อพันธุ์ที่มีเกล็ดใหญ่เงางาม  ลูกปลาทุกตัวที่ได้จากการผสมในครอกนี้พบว่า เป็นลูกปลาที่มีความงามของเกล็ดที่ลำตัวและมีหลากสีสันในครอกเดียวกันเลยครับ  ไม่ว่าจะเป็นออเรนคอปเปอร์ดรากอน,  ดรา กอนคอปเปอร์โกล แต่มีโทนสีที่แตกต่างกันไป ลูกปลากัดที่ได้ในครอกนี้นั้นส่วนใหญ่นั้นได้ลูกปลากัดที่สวยมากกว่าที่ไม่ สวยเสียอีก ทั้งในเรื่องของฟอร์มสีและเกล็ดที่ลำตัว ลูกปลาที่ได้ก็ไม่ได้สีทองติดแม่มาอย่างที่ตั้งใจไว้ แต่กลับได้ปลาที่สวยในอีกแบบหนึ่ง ซึ่งเป็นสีทองเหลืองและออเรนดรากอนที่มีความเงางามาแทน การที่ลูกปลากัดออกมาฟอร์มดีเป็นเพราะพ่อพันธุ์ที่ใช้เป็น Over Half  ฉะนั้นผมจึงขอแนะนำถ้าหากท่านต้องการทำปลากัดหม้อฮาฟมูน ให้ท่านหาพ่อแม่พันธุ์ที่เป็นปลากัด Over Half   หรือพวก Rose Tail หรือเรียกกันว่า หางกลีบกุหลาบที่มีก้านหางแตกเยอะๆซ้อนกันเป็นชั้นๆ เหมือนกลีบกุหลาบก็จะดีมากเลยครับ  เพราะคุณจะได้ไม่ต้องกลัวว่าลูกปลากัดที่ได้หางจะไม่ดีดเป็นฮาฟ      ซึ่งเป็นเทคนิคเล็กๆน้อยๆ ที่ผมขอนำเสนอจากประสบการณ์ที่ได้ลองทำมาครับผม  ส่วนตัวเมียนั้นก็เช่นกันให้หาที่หางเป็นฮาฟหรือก้านหางแตก 4 ขึ้นไป  แต่ถ้าหากท่านต้องการทำปลากัด PK หรือปลากัดหางกลม (PK คือปลากัดที่มีลักษณะก้านปลายหางแตกสอง) ก็ควรจะหาพ่อแม่พันธุ์ที่เป็น PK หรือก้านหางแตกสองด้วยกันทั้งผู้และเมีย   

                การที่ผมใช้พ่อแม่พันธุ์ปลากัดที่มีลักษณะเป็น Over Half   ลูก ปลากัดที่ได้ในครอกส่วนใหญ่จะมีปลายก้านหางแตกน้อยลง ซึ่งถ้าเราใช้พ่อแม่พันธุ์ที่เป็นหม้อฮาฟที่ก้านหางแตกไม่เยอะ ลูกที่ได้ออกมาก็จะมีก้านปลายหางที่แตกน้อยลงไปอีก ซึ่งก็ทำให้ฟอร์มที่หางกางได้น้อยลง ไม่กาง Over Half แบบพ่อและแม่พันธุ์ของมัน ผมจึงได้ลูกปลาที่เห็นอยู่ในภาพ  เพราะ โดยธรรมชาติแล้วส่วนใหญ่จะเกิดการด้อยของสายพันธุ์และจะย้อนคืนสู่สามัญไป ยังจุดเริ่มต้นที่เริ่มพัฒนา ผมเชื่อว่าบรีดเดอร์หลายท่านหรือผู้เพาะพันธุ์ก็คงได้พบเจอในกรณีนี้มาบ้าง แล้ว

การ ที่จะให้ได้ปลากัดสีแปลกใหม่ในสมัยนี้ไม่ยากแบบในสมัยก่อนแล้ว เนื่องจากปลากัดในปัจจุบันนี้มีสีสันและรูปแบบที่เราต้องการอยู่แล้วเป็น จำนวนมาก และมีขายตามตลาดปลากัดสวยงามทั่วไป  ท่านผู้อ่านสามารถเอาไปต่อยอดให้สวยงามยิ่งๆขึ้นไป  โดยขึ้นอยู่กับการสรรหาพ่อแม่พันธุ์ของท่านแล้วครับ  ไม่แน่คุณอาจได้ปลากัดสวยงามดีๆ ที่คนอื่นยังไม่มีก็ได้นะครับผม